دلتنگی..
سکوت. ..
دلم گرفته ،حال عجیبی دارم اما نمی دونم چرا؟
احساس خوبی نیست ، یکباره احساس خلاء می کنی نسبت به همه چی بی تفاون میشی ،چی پیش میاد برات مهم نیست ،ناگهان ازتمام چیزهایی که هر روز درگیرشونی فاصله می گیری ودیگه بهشون اهمیت نمیدی حس خستگی همه وجودت رو می گیره ،دلت می خواد یه گوشه بشینی و بی خیال دنیا وآدمهاش دو خط شعر بخونی ، موسیقی گوش کنی وشاید هم زندگیت رو مرور کنی ...
یک ماه پیش یکسال.. دوسال ..چند سال پیش خاطراتت رو به یادمیاری خاطراتی که تلخ بودن خاطراتی که شیرین بودند وجالب اینجاست که هیچ یک ازخاطره های تلخ وشیرینت هیچ حس غم وشادی در تو ایجاد نمی کنه ...
کاش می شد تو این لحظه ها یه جایی ،یه جای خلوت ،زیر آسمون قدم زد اما ...اما یه زن...
دنیای یه زن فقط قد چهار دیواری خونشه حالا اگه تو خونه هم حس دلتنگی داشته باشه دیگه دنیاش قد یه قفس و بس .
دلم تنگه واسه یه آسمون پرستاره یه شب مهتاب یه نسیم خنک وصدای شاخه ها صدای آب صدای پرنده ها صدای بلبل یا حتی صدای هو هوی جغد که روشاخه درخت نشسته .
دلم تنگه
دلم واسه یه گوشه نشستن و با آرزوهای خودم سرگرم شدن تنگه...
گفتم آرزو ؟
به آرزو هافکر کردن که کاری نداره !؟ ولی واسه من که حس میکنم هیچ آرزویی تو دلم نیست فکر کردن به یه آرزو سخته
(یه روزی میشنیدم و میخوندم ... آرزوی تازه میخواهم ... ولی حالا معنیش رو میفهمم ).
واقعآ هیچ آرزویی ندارم ؟
خوب میشه اینطوری گفت : که آرزوهام شکلشون عوض شده و من نمیشناسمشون حالا فقط شبیه یه خواسته هستن وبس یه خواسته که مربوط به مکان وزمان حال .،
آره حتما همینه.
آرزو مال بچه هاست، بزرگ که میشی دیگه به دور دورها فکر نمی کنی خوب آخه حس میکنی دیگه وقتی نداری ،دیگه به اون دور دورای بچگیت نزدیک شدی حالا فقط باید بخوای ، بخوای که آرزو هات شکل واقعیت بگیرن ....
ولی من حتی یادم نمیاد آرزوهای بچگیم چی بوده انگار خیلی وقته که از خودم بی خبرم
دلم تنگه ... حالا می فهمم چرا دلم گرفته دلم واسه خودم تنگ شده آره واسه خودم واسه آرزوهام.
خودم رویه جایی تنهاگذاشتم یه جایی بی خیال خودم وآرزوهام شدم یه جایی که نمیدونم کجاست.
سنگ صبورم باش تو که میدونی با کسی جز تو از دلتنگیام نمیگم ،تو که میدونی کسی جز تو نمیتونه پناه گریه هام با شه و آرومم کنه،
سنگ صبورم باش.
ای کاش دوستداشتنهامون زبونی و از روی عادت نباشه